Μάρπησσα

Το χωριό Μάρπησσα φέρει το μυθολογικό όνομα της κόρης του βασιλιά της Αιτωλίας Εύηνου, όπως αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα (στίχοι Ι 555-564) η οποία απετέλεσε το μήλον της έριδος για τον θεό Απόλλωνα και τον Ίδα, τον γιό του βασιλιά της Μεσσηνίας. Η Μάρπησσα είναι χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε λόφο με υψόμετρο 40 μ., σε μικρή απόσταση από την θάλασσα, 17 χιλιόμετρα ανατολικά της Παροικίας. Είναι ένα πανέμορφο χωριό με ήπιο κλίμα, ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική και ρυμοτομία, γραφικούς ανεμόμυλους, πανέμορφα σπίτια του 16ου αιώνα και εκκλησίες της ίδιας εποχής (Άγιος Δημήτριος, Μεσοσπορίτισσα, Ευαγγελίστρια, Μεταμόρφωση, Άγιος Μόδεστος) με ανακτίμητους καλλιτεχνικούς θησαυρούς. Σχετικά σύγχρονος (αποπερατώθηκε το 1960) είναι ο νέος μητροπολιτικός ναός της Μεταμόρφωσης, βυζαντινού ρυθμού, με στέγη και τρούλο καλυμμένους με κεραμίδια. Δίπλα στο ναό βρίσκεται το βυζαντινό μουσείο και πολύ κοντά το Μουσείο Γλυπτικής Ν. Περαντινού. Στην πλατεία του Αγίου Νικολάου βρίσκεται το Λαογραφικό μουσείο. Μεταξύ Μάρπησσας και Μαρμάρων συναντάμε το μοναστήρι του Παντοκράτορα (17ου αιώνα) και μεταξύ Μάρπησσας και Προδρόμου το μοναστήρι του Αγ. Παντελεήμονα (1655). Ανατολικά της Μάρπησσας υψώνεται ο λόφος του Κεφάλου. Το όνομα που φέρει είναι μυθολογικό. Ο Κέφαλος ήταν γιος του Ερμή και της Έρσης, ή του Διηόνα και της Διομήδης, κόρης του Ξούθου. Λέγεται ότι η Ηώ, η αυγή δηλαδή, ερωτεύτηκε πολλούς όμορφους νέους, μεταξύ αυτών και τον Κέφαλο, από τον οποίο γέννησε τον Φαέθοντα. Ο μύθος φαίνεται κάθε αυγή να επαληθεύεται μιας και είναι μοναδική η θέα της ανατολής από τον λόφο του Κεφάλου. Στον Κέφαλο υπάρχουν τα ερείπια του Ενετικού κάστρου του Νικολάου Α’ Σωμαρίπα. Σε πολύ καλή κατάσταση βρίσκεται εκεί σήμερα το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου του 16ου αιώνα. Στο προαύλιο του ναού διακρίνονται αρχαία κιονόκρανα, ενώ ο άμβωνας εντός του ναού στηρίζεται σε ανεστραμμένο αρχαϊκό κιονόκρανο. Εκτός από τα ερείπια του κάστρου στον χώρο διακρίνονται ερείπια ναών των αρχών του 15ου αιώνα. Δυτικά της Μάρπησσας επί του ορεινού όγκου βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας, του 16ου αιώνα. Το μοναστήρι ανακαινίστηκε πρόσφατα και είναι επισκέψιμο. Κεντρικό πανηγύρι της Μάρπησσας είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος στις 6 Αυγούστου, οπότε και λαμβάνουν χώρα διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στον παραδοσιακό οικισμό υπάρχουν ταβέρνες και καφενεία. Η Μάρπησσα σήμερα είναι ένα από τα εξ Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Πάρου και αποτελείται από τον παραδοσιακό οικισμό και τους οικισμούς Πίσω Λιβάδι και Δρυό. Από την Μάρπησσα ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόμο φτάνει ο επισκέπτης στο Πίσω Λιβάδι, το επίνειο της Μάρπησσας, πανέμορφο ψαροχώρι με αξιόλογη τουριστική ανάπτυξη (ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, ταβέρνες, ουζερί, μπαρ, καφετέριες). Τα τελευταία χρόνια κατασκευάστηκε αλιευτικό καταφύγιο για τον ασφαλή ελλιμενισμό των αλιευτικών αλλά και τουριστικών σκαφών, με παροχή νερού και ρεύματος. Στη συνέχεια συναντά ο επισκέπτης τον οικισμό του Λογαρά, πανέμορφο ακρογιάλι με μεγάλη παραλία και τουριστική υποδομή. Συνεχίζοντας περνά κανείς από τις παραλίες Πούντα, Τσερδάκια, Χρυσή Ακτή, και φτάνει στον πανέμορφο οικισμό του Δρυού. Ο καταπράσινος οικισμός με τα τρεχούμενα νερά, είναι ένας τόπος φιλόξενος και ενδείκνυται για οικογενειακές διακοπές. Οι τουριστικές εγκαταστάσεις που διαθέτει , τα εστιατόρια, οι ταβέρνες, τα μπαρ, περιμένουν τον επισκέπτη να χαρεί τις ομορφιές του τόπου. ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΜΑΡΠΗΣΣΑ Στη Μάρπησσα το Πάσχα είναι μοναδικό. Στις αναπαραστάσεις των Παθών το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, στην διαδρομή της περιφοράς του Επιταφίου, βιώνει ο επισκέπτης μοναδικά έθιμα, τα οποία χρονολογούνται από το 1937. Εμπνεύστρια και πρωτεργάτιδα αυτών η τότε δασκάλα του χωριού Καφούρου-Ασωνίτη Βασιλεία. Το έθιμο διατηρήθηκε από τους κατοίκους μέχρι σήμερα. Το βράδυ της Μ. Παρασκευής μέσα σε ατμόσφαιρα χριστιανικής κατάνυξης οι επισκέπτες βιώνουν τα πάθη του Κυρίου. Κατά μήκος της περιφοράς του Επιταφίου και σε χαρακτηριστικά σημεία λαμβάνουν<