Σε κάθε γωνιά της Πάρου, από άκρη σε άκρη, τα κάτασπρα εκκλησάκια, τα ξωκλήσια και τα μοναστήρια χαρακτηρίζουν το παριανό τοπίο. Κτίστηκαν κυρίως στην περίοδο του 16ου - 17ου αι. κατά την οποία η εκκλησία της Πάρου γνωρίζει μεγάλη ακμή. Πρίν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης, στην Πάρο, υπήρχαν εκτός από την και άλλοι ναοίαπό τους οποίους έχουν διασωθεί ο Άγιος Γεώργιος ο Θαλασσίτης στο Πίσω Λιβάδι (13ος αι.), ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου στην Μάρπησσα (1410) και η Θεοσκέπαστη στα Πρωτόρια της Νάουσας. Οι εκκλησίες της Πάρου έχουν θαυμάσιες τοιχογραφίες, αξιόλογες εικόνες και μεγάλο αρχιτεκτονικό και ιστορικό ενδιαφέρον. Τα μοναστήρια, χώροι πίστης, αλλά και σπουδαία πνευματικά κέντρα είναι δεμένα με την ιστορία του νησιού. Κτισμένα σε πανέμορφες, απόμακρες τοποθεσίες μοιάζουν εξωτερικά με απόρθητα φρούρια. Τον καιρό της τουρκοκρατίας λειτουργούσαν στην Πάρο περίπου 35 μοναστήρια.Σήμερα παραμένουν σε λειτουργία πέντε. Το μοναστήρι της Λογγοβάρδας, στον δρόμο Παροικιάς - Νάουσας, είναι ανδρικό κοινόβιο, φημισμένο για την πνευματική του προσφορά και την βοήθεια που πρόσφερε στους νησιώτες στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Η κοινωνική του προσφορά συνεχίζεται στις μέρες μας αφού παραχώρησε ένα κτήμα 12 στρεμμάτων στον σύλλογο περίθαλψης και προστασίας άγριων ζώων "Αλκυόνη" που λειτουργεί στην Πάρο σε 24/ωρη βάση με εθελοντές συνεργάτες. Άλλα μοναστήρια σε λειτουργία είναι των Θαψανών, νότια του Έλιτα, του Αγίου Αρσενίου (του Χριστού στο Δάσος), νότια της Παροικιάς, όπου βρίσκεται και ο τάφος του Αγίου Αρσενίου, προστάτη του νησιού, του Ταξιάρχη, βόρεια της Παροικιάς και των Αγίων Θεοδώρων, ανατολικά της Αγγαιριάς.